​​​​​​​เรื่องผี&&

[Tawanida]

เรื่องเล่าผี  สั่นประสาท หลอนได้โล่ : เรื่เรื่องผี ที่กำลังจะเล่าดังต่อไปนี้ เป็นเรื่องราวของผม ที่ยังอยู่ในช่วงวัยมัธยม ที่ด้วยความเกเร และค่อนข้างจะดื้อ จนทำให้ไปเจอดี เขาให้อย่างจังกับเรื่องราวความหลอนของห้องดนตรีไทย ที่ไม่บางทีอาจ..ลืมอย่างยิ่งจริงๆ 


เรื่องราวมันเริ่มจาก...

สำหรับ เรื่องเล่าผี ของผม..มันเริ่มจากที่ผมยังอยู่ ในตอนมัธยมอยู่เลย ซึ่งโรงเรียนที่ผมเรียนนั้นค่อนข้างที่จะเก่า รวมทั้งมีอายุไม่ต่ำลงมากยิ่งกว่า 100 ปีซึ่งนับว่าเป็นอีกหนึ่งโรงเรียน ที่มีประวัติศาสตร์ภูมิหลังอย่างนาน จึงไม่สนเท่ห์ใจที่จะมีเรื่องร้อนๆอย่างงี้ เกิดขึ้นแต่ว่าไม่คิดเลยว่า ตำนานเรื่องผีในห้องดนตรีไทยนั้น จะโดนเข้าจังๆกับผมอีกด้วย... 


อุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรีไทยทั้งหมดของสถานศึกษา ถูกเก็บไว้ในห้องดนตรีไทย ซึ่งลักษณะห้องเป็นห้องเล็กๆที่อยู่ข้างเวทีในห้องประชุม โดยในห้องเว้นแต่เครื่องดนตรีไทยแล้วนั้น ยังมีเศียรครู ประดับอยู่ ที่ผนังน่าจะเกือบจะๆ10 เศียรเลยทีเดียว ซึ่งผู้ใดที่เป็นอาจารย์สายการศึกษาเล่าเรียน หรือไม่ใช่การละครบนเวที จะมีตู้พระธรรมลายรดน้ำ จากยุคใกล้ๆอุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรีอยู่ ซึ่งคนใดกันแน่ที่มีเซ้นส์ก็จะรู้ได้ในทันทีว่า ห้องพวกนี้มีพลังงาน บางสิ่งอยู่แน่ๆ


ซึ่งทุกคนในสถานที่เรียนต่างเข้าใจกันดีอยู่แล้ว ว่าห้องนี้เป็นห้องที่ค่อนข้างจะน่าขนลุก อย่างมาก แต่ว่าดูอย่างกับว่าด้วยความดื้อ ในวัยเด็ก ซึ่งในตอนนั้นก็เรียกได้ว่าไม่ค่อยได้คิดอะไร เล่นกีฬา จีบผู้หญิง ไปวันๆก็ทำให้เรื่องราวพวกนี้ แปลงเป็นเรื่องตลกที่ถูกเอามาหลอก เพื่อนฝูงหรือมาพูดเล่าเกินจริง จนกระทั่งมิได้คิดอะไรเยอะแยะนักนั่นเอง


แต่แล้วเย็นวันหนึ่ง ในตอนใกล้สอบสถานที่เรียนได้จัดแจง ปิดสถานที่เรียนไว จึงทำให้การเลิกเรียนไวเลย ทำให้ผมนั้นไปยังห้องประชุมกับเพื่อนๆเพื่อคอยเรียนดนตรีไทย ซึ่งเป็นกิจกรรมเรียนพิเศษ ข้างหลังเลิกเรียน เราได้กระทำการไปจับประตูห้องแล้ว พบว่าห้องดนตรีไทยนั้น ล็อกอยู่เลย ทำให้จำเป็นต้องนั่งคอยอาจารย์ที่บันไดข้างเวทีแม้กระนั้นอยู่ๆก็มีเสียงหนึ่งผมลงขึ้นมาใช่แล้ว เป็นเสียงเพลงไทยที่ดังขึ้น ในห้องเสียงระนาดลำขึ้นมาเลย เรื่องผี

เราทั้ง ห้องต่างมองหน้ากัน รวมทั้งความข้องใจก็เกิดขึ้นอยู่ๆหัวหน้าห้องก็ได้พูดว่าห้องล็อคไม่ใช่หรอหรือ อาจารย์ อยู่ในห้องกันแน่ ก็เลยทำให้หัวหน้าห้องของเรา ได้เดินเข้าไปมองที่ห้องกับเปลี่ยนเป็นว่าห้องดนตรีไทยนั้น ยังล็อคอยู่

ผมจึงได้นอนเอาหน้า ไปแนบกับพื้นเพื่อมองลอดใต้ทางเข้าไป ซึ่งผลออกมาว่าในห้องไม่มีใครอยู่เลยแต่เพลงโหมโรงของระนาด ก็เป็นเพลงที่ไม่ได้ถูกบันทึกเทปเอาไว้ และเป็นเพลงที่สัมผัสได้โดยทันทีว่าเป็นการเล่นสดด้วย อุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรีวงมโหรีอีกทั้งชุดนั่นเอง

บวกกับบรรยากาศ ในช่วงช่วงเย็นที่เงียบสงัดของสถานศึกษา โดยที่มีกันอยู่ไม่กี่ผู้ที่นั่งอยู่บนเวทีก็ทำให้บรรยากาศนั้น วังเวงและก็เริ่มน่าขนลุกขึ้น จึงทำให้นี่เป็นอีกหนึ่งจุดที่สร้างความรู้สึกแปลกๆและสร้างอารมณ์มาคุ ให้กับเพื่อนฝูงๆต่างทุกคนเงียบกันหมด และก็ต่างมองหน้ากัน

อยู่ๆสหายสตรี ในห้องเริ่มมีอาการสั่นกลัว และร้องไห้ในทันทีทันใด รวมทั้งผมมั่นใจได้เลยว่ามันจะต้องมีเรื่องเหนือธรรมชาติเกิดขึ้นอย่างไม่ต้องสงสัย และรู้สึกแปลกจากเพลงที่โฮม และก็ได้ยินมันไม่ธรรมดาอย่างยิ่งจริงๆซึ่งผมกล้ารับรองเลยว่า เพลงที่เราได้ยินนั้น เป็นเพลงสดที่ถูกเล่นเพลงขึ้น รวมทั้งรู้สึกถึงทำนองที่แปลกออกไป โดยที่พวกเราไม่สามารถที่จะชี้แจงได้ เรื่องเล่าผี

แม้กระนั้นด้วยความไวคะนองของผม ที่ดูอย่างกับว่ายังคงตลก กับสหายผู้หญิงที่ร้องไห้อยู่และไม่ได้คิดอะไรล้นหลามนัก และไม่ใช่ผู้ที่กลัวเรื่องอะไรอย่างนี้ หรือ โลกงามมากมายก่ายกอง นักผมเลยบอกเพื่อนพ้องไปว่าช่างเถิดหรอกพวกครู ในอุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรีไทยเขามาอยู่ เป็นเพื่อนพวกเรา เพราะเหตุว่าหอประชุมนั้น ค่อนข้างจะที่จะเงียบแล้วก็เปลี่ยวมากมายนั่นเอง เล่าเรื่องผี

แม้กระนั้นดูเหมือนว่าบรรยากาศจะไม่ได้ดียิ่งขึ้นเลย เพื่อนๆผู้หญิงต่างพากันร้องไห้และก็สั่นกลัว และผมก็นึกในใจว่า ทำไมพวกมันไม่วิ่งออกไป หรือวิ่งหนีไปแต่ว่าด้วยบรรยากาศ ก็คงจะรู้เรื่องได้ว่าแขนขาสั่นคงจะไม่อาจจะกล้า วิ่งไปไหนได้นั่นเอง ซึ่งผมเองก็เริ่มรู้สึกขนสันหลัง "ลุกวาป" อย่างบอกไม่ถูกด้วยเหมือนกัน 

แต่ว่าจากนั้น ประมาณ 10 กว่านาคราวหน้าจากที่เราได้ยินเสียงเพลงอยู่ๆกลอนประตูห้องก็ปลดล็อคขึ้นมา ในทันที ทุกคน ต่างกรีดร้องและก็ด้วยความตกอกตกใจ พร้อมประตูห้องเปิดออกมาถึงแม้ว่าไม่มีคนอยู่ข้างในห้อง ซึ่งผมหันไปมองก็ไม่เห็นคนใดกันแน่อยู่ด้วย ด้วยเหมือนกัน ภายหลังที่อยู่ๆประตูก็เปิดขึ้นมาเองทุกคน ในห้องต่างพากันวิ่งออกมา โดยที่มิได้นัดแนะต่างโหวกเหวกโวยวาย แล้วก็กรีดกันด้วยความกลัว

ด้วยความที่เป็นวัยแก่นแก้ว และผมเป็นคนเดียวที่มองดูเข้าไป ในห้องก็มิได้เห็นอะไรแต่ว่าอยู่ๆก็มองเห็นเงาแปลกๆวิ่งเข้าไป ในอุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรี ซึ่งผมรู้ได้ในทันทีว่ามันไม่ใช่เรื่องธรรมดาอย่างแน่นอน และก็มันสร้างความขนลุกให้กับผมได้อีกด้วย เล่าเรื่องผี

ภายหลังที่มีเสียงกรีดร้อง แล้วก็ดังทั้งยังโรงเรียน จนกระทั่งทำให้พวกคุณครูและก็คุณครูต่างพากันมาดูว่ากำเนิดอะไรขึ้นแล้วก็พวกเราก็ได้ ทำเล่าราวทั้งสิ้นให้ฟัง จนถึงทำให้คุณครูที่สถานศึกษานั้น ต่างมองหน้ากันแล้วก็กล่าวเป็นเสียงเดียวกันว่า ให้ทุกคนใจเย็นๆเดี๋ยววันพรุ่ง พวกเราจะทำบุญสุนทานใหญ่กันดีกว่า...

ต่อไปพวกเราก็มิได้ เคยเข้าไปในห้องดนตรีไทยอีกเลย ถ้าเกิดเรียนดนตรีไทยจริงๆพวกเราจะเอาเครื่องดนตรีมาไว้ที่บนเวที และจะไม่เข้าไปในห้องนั้นอีก ถึงอาจารย์จะใช้ให้ไปเอาของทุกคนต่างมองหน้ากัน และก็ปฏิเสธอาจารย์ทันทีทันใดหรือรวมถึงการขนย้าย หรือ ขนเครื่องดนตรีไทย กลับเข้าห้องก็จะต้องไปกันทีละหลายๆคนอีกด้วย 

หลังจากนั้นเรื่องราวพวกนี้ ก็เป็นอีกหนึ่งเรื่องที่ ยังคงเล่ากันอยู่รวมทั้งเกิดเรื่องที่บอกเลยว่าไม่อุปทานหมู่อย่างแน่นอน เพราะเพื่อนกว่า 30 คนภายในห้องที่นั่งกันอยู่ตรงเวที เพื่อรอคอยเข้าห้องเรียนดนตรีไทยนั้นต่างได้ยินเสียง เป็นที่เดียวกันนั่นเอง และประเด็นนี้ก็กลายเป็นเรื่องขนหัวลุกของรุ่นพวกเราเลย ว่าเป็น รุ่น "ผีดนตรีไทย" เรื่องผี �������เล่าเรื่องผี