5 นิสัยแย่ๆอย่าทำในสถานที่ทำงาน..ใครอีกหลายๆคนไม่รู้สึกตัว

[Jenny937]

หลากหลายองค์กรวัดผลงานพนักงานกันเป็นทุกปี แต่ว่าก็มีบางแห่งจัดกันปีละ 2 ครั้ง

เพื่อตรวจเช็คหลักการทำงานของพนักงาน รวมไปถึงความคิด


ซึ่งไม่ได้วัดออกมาเป็นระดับคะแนน หรือความชอบใจ จากการตอบปัญหา "ถูก" หรือ "ไม่ถูก" ที่สำคัญ


สิ่งที่ได้กล่าวออกไปในระหว่างการประเมินบางครั้งก็อาจจะสร้างสรรค์ หรือ ทำ ล า ย หน้าที่การงานได้เลยทีเดียว

แต่บางบริษัทคิดว่าการประเมินผลงานที่มีเป็นประจำทุกปีเกิดเรื่องโบราณ

เพราะเหตุว่าผู้ว่าจ้างควรจะประเมินเรื่องอื่นๆทั้งยังสมรรถนะสำหรับการทำงาน

การบริการลูกค้า ทีมเวิร์ก ไปจนกระทั่งทัศนคติ ทำให้หลายองค์กรใช้ระบบการให้คำปรึกษาย้อนกลับมา

หรือฟีดแบ็กรวมถึงระบบการสอนงาน หรือผู้ฝึกสอนชิ่งแทน แต่ว่าไม่ว่าหน่วยงานจะใช้การประเมินแบบใด

สิ่งจำเป็นเป็นบุคลากรต้องสามารถสื่อ ส า ร ได้อย่างมีคุณภาพ


และมี 5 ประโยคที่ไม่สมควรเอ่ยออกมา ด้วยเหตุว่าสุ่มเสี่ยงที่จะเป็นผลลบมากยิ่งกว่า


ซึ่ง cheatsheet.com เขียนถึงหัวข้อนี้ไว้อย่างน่าสนใจ

"นี่ไม่ใช่หน้าที่ของฉัน"

ประโยคนี้นอกจากจะชี้ให้เห็นว่า ผู้พูดต้องเปลี่ยนแปลงมารยาทไม่ให้พูดโพล่งออกมาแล้ว

ควรจดจำไว้ด้วยว่า การกำหนดหน้าที่งาน หรือ Job Description

มิได้ครอบคลุมหน้าที่ที่จะต้องทำทั้งสิ้น 100% แถมยังจำเป็นต้องปรับเปลี่ยนตามภาวะธุรกิจอีกด้วย

เจ้านายพอใจบุคลากรที่มีความยืดหยุ่น พร้อมรับมือกับงานหลายๆอย่าง

ด้วยทัศนคติเชิงบวก แม้กระนั้นหากอยากสะท้อนถึงความปรารถนาที่มากเกินความจำเป็นของผู้ว่าจ้าง

ก็สามารถเลือกใช้ประโยคอื่นๆแทน ยกตัวอย่างเช่น "งานเดิมที่ระบุเส้น ต า ย เอาไว้

ทำให้ยังไม่มีโอกาสทำหน้าที่เสริมเติม" หรือชี้แจงว่า

คุณไม่สมควรรับผิดชอบงานส่วนนี้ เพราะมีผู้อื่นที่เหมาะสมมากกว่า

"คุณคาดหมายจากฉันเยอะเกินไป"

แน่นอนว่า นายจ้างย่อมคาดหมายหลายเรื่อง

ซึ่งอาจส่งผลให้บุคลากรคิดว่าดำเนินงานเกินเงินเดือนที่ได้รับ

แต่ว่าการปกป้องตนเองมากจนเกินไปก็บางทีอาจจะไม่ใช่วิธีที่ดีที่สุด


ด้วยเหตุดังกล่าว การอดทนรวมทั้งควบคุมสติเป็นหนทางที่ดีที่สุด ไม่ว่าคุณจะรู้สึกอะไร

เพราะเหตุว่าการแสดงอารมณ์ออกมาบางทีอาจมิได้ทำให้อะไรดียิ่งขึ้น

"ฉันทำไม่ได้"

การพูดว่า "ทำไม่ได้" เป็นข้อกำหนด ซึ่งเว้นแต่ผู้พูดจะจำกัดความคิดของตัวเอง

เกี่ยวกับสิ่งที่ตัวเราเองสามารถทำเป็นแล้ว ยังนิยามคิดของคนอื่นๆ

รวมทั้งผู้ว่าจ้างเกี่ยวกับความรู้ความเข้าใจของผู้พูดด้วย

การพูดประโยคนี้พอๆกับบอกนายจ้างว่า คุณขาดทักษะที่จะดำเนินงานให้เสร็จได้

และก็แม้ตอบห้วนๆก็อาจแปลได้ว่า คุณไม่เพียรพยายามจะทำความเข้าใจ ซึ่งจะทำให้เกิดผลกระทบเข้าไปอีก

โดยเหตุนี้จำเป็นจะต้องเลี่ยงไปใช้คำกล่าวอื่นๆดังเช่น "เราจะทดลองทำเช่นไรดี"

หรือ "นี่เป็นคำแนะนำที่ดี ให้โอกาสฉันได้มีส่วนร่วมที่จะทำให้เสร็จด้วยคน"

ซึ่งจะเปิดช่องให้สามารถหาแผนที่เหมาะสมกับตนเองได้

"ขอบคุณมากที่มองเห็นในที่สุด"

การได้รับคำชื่นชมสำหรับเพื่อการให้คะแนนงานนับเป็นความเสร็จในหน้าที่การงานขั้นเล็กๆ

แต่ว่าก็ไม่สมควรหลงระเริงกับคำชมนั้น แม้ไม่สามารถที่จะรับมือได้ดิบได้ดีพอเพียง ยกตัวอย่างเช่น การกล่าวคำจำพวกว่า

"ขอบคุณมากที่มองเห็นในที่สุด" จะก่อให้บรรยากาศกลับอึดอัด

และก็อาจก่อให้ผู้ว่าจ้างไม่ยกย่องคุณอีกในอนาคต แค่ขอบคุณมาก

หรือชี้แจงถึงความพากเพียรที่ยาวนานกว่าจะเสร็จก็น่าจะพอเพียงแล้ว

"มิได้ขี้เกียจคร้านนะ ก็แค่ไม่แคร์เพียงแค่นั้น"

นี่เป็นประโยคเด็ดจากภาพยนตร์เรื่อง "สำนักงาน สเปซ" แต่ถ้าเกิดเจ้านายมิได้รู้จัก

เหตุการณ์ข้างหลังกล่าวประโยคนี้ก็จะเชิญอึดอัด โดยยิ่งไปกว่านั้นเมื่อผู้ว่าจ้างมองหน้าเพื่อ

ให้อธิบายถึงคำกล่าวดังกล่าวมาแล้วข้างต้นที่แสดงถึงความรู้สึกไม่ถูกใจ

ทราบเคล็ดลับ 5 ประโยคที่ห้ามพูดแล้ว ก็ทุ่มเทดำเนินการให้เต็มกำลัง

เวลาประมวลผลงานจะได้เปิดใจกับหัวหน้ากันแบบสุขใจ

เผื่อได้ปรับเงินเดือนเพิ่มขึ้น แถมด้วยตำแหน่งใหม่ๆก็ได้ ผู้ใดจะไปทราบ!
ที่ทำงาน
ขอบคุณบทความจาก https://freelydays.com/13385/