สิ่งที่แม่พูดปดเราเสมอมา (แล้วคุณจะรักแม่เยอะขึ้นเรื่อยๆ)

[kaidee20]

พอไม่มีเงิน คนแรกที่คิดถึงหมายถึงบิดาแล้วก็แม่

แม้กระนั้นเมื่อมีเงินคนแรกที่นึกถึงหมายถึงแฟนและก็เพื่อนฝูง

ครั้งแรก

เรื่องราวได้เริ่มขึ้นตั้งแต่ในระหว่างที่ผมยังเป็นเด็ ก ผมกำเนิดในครอบครัวที่ย ากกระทั่ง หลายที

ที่ไม่มีอาหารเพียงพอสำหรับทุกคนเวลาทานข้าว แม่จะแบ่งข้าว


ส่วนของแม่ให้ผม และก็กล่าวว่า"ทานเยอะมากๆนะลูก แม่หิวมากแค่ไหน" หนแรกที่แม่โ ก ห ก ผม

ครั้งลำดับที่สอง

ผมโตขึ้น แม่ของผมที่แสนขยัน มักจะหาเวลาว่างไปตกปลาที่แม่น้ำใกล้ๆบ้านนี่แหละ

แม่หวังจะให้ผมได้รับของกินที่เป็นประโยชน์ ต่อสถาพทางร่างกายบ้าง

แม่จะต้มปลาที่ตกได้ทำเป็นอาหารซึ่งผมชอบกินมากมาย เวลาที่ผมกินต้มปลา

แม่จะนั่งข้างๆผมแทะรับประทาน เศษเนื้ อ ปลาที่ติดอยู่ตามก้างปลา


ผมรู้สึกซาบซึ้งทุกครั้งที่ผมพย าย ามแบ่งเนื้ อปลาให้แม่ทานบ้าง


แม้กระนั้นแม่ปฎิเสธตลอด แม่กล่าวว่า "ลูกกินเถิด แม่ไม่ค่อยถูกใจกินเนื้ อปลานักหรอก"

ครั้งที่แม่ของผม 2 ได้โก ห ก ผม

ครั้งลำดับที่สาม

เมื่อผมเรียนอยู่ชั้นมัธยม แม่ทำงานหนักกว่าเดิม เพื่อจะหารายได้มาให้ผมเรียน

แล้วก็ค่าใช้จ่ายทั้งหมดทุกอย่างในบ้าน บางทีผมตื่นขึ้นมากมายลางดึก

ผมมองเห็นแม่ยังคงนั่งดำเนินการอยู่ มีเพียงแค่แสงเทียนเล่มเล็กๆเท่านั้นที่อยู่เป็นเพื่อนแม่

"แม่นะครับ..นอนเหอะครับผมมันดึกมากแล้ว" ผมกล่าวกับแม่

แล้วก็แม่ยิ้มและก็พูดกับผมว่า"ลูกนอนเถิด แม่ยังไม่อยากนอน"

ครั้งที่ 3 แล้วที่แม่โก ห ก ผมเช่นเคย

ครั้งที่สี่

ในวันสอบวันสุดท้าย แม่มาเป็นกำลังดวงใจให้ผม แม่นั่งรอผมท่ามกลางแสงแดดแรง

ของเที่ยงวันอยู่นานพอสมควร เมื่อระฆังดังส่งสัญญาณว่าการสอบสิ้นสุดลง


ม่าม้า จะเอาน้ำหวานเย็นๆมาให้ผม จากกระติกที่แม่ได้จัดเตรียมมา


มันเป็นน้ำหวานที่มีรสเข้ม แม้กระนั้นความรักของแม่ผมเข้มกว่า

เนื้ อตัวของแม่โชกชุ่มไปด้วยเหงื่อ ผมยื่นแก้วให้แม่รวมทั้งบอกให้แม่ดื่มด้วยกัน

แต่ว่าแม่บอกว่า "ดื่มเถิดลูก แม่ไม่หิว" นี่เป็นครั้งที่ 4 แล้ว

ครั้งที่ห้า

และหลังจากที่บิดาผมเสี ย ชีวิตเนื่องจากโ ร ค ร้ าย ม่าม้าของผมจำเป็นต้องรับภาระ

ค่าใช้จ่ายทั้งหมดผู้เดียว ครอบครัวของเราดำเนินไปอย่างลำบากเยอะขึ้นเรื่อยๆ


ไม่มีทางไหนเลยที่ผ่านไปอย่างไม่ท ร ม า น เพื่อนบ้านที่เห็นความเป็นไปของครอบครัวพวกเรา

ก็ยื่นมือเข้ามาช่วยบ้าง บางคนก็ชี้แนะให้แม่สมรสใหม่แต่ แม่ก็ไม่ยอมรับตลอดพร้อมด้วยบอกว่า

"ฉันไม่ต้องการที่จะอยากความรักเลย" แม่โก ห ก เป็นครั้งที่ 5

ครั้งที่หก

เมื่อผมได้จบแล้วและได้งานทำ มันก็ถึงเวลาที่แม่จะได้พักบ้าง แต่ว่าแม่ดูเหมือนจะไม่ได้อยากต้องการ

แม่ตื่นแต่เช้าไปขายผักที่ตลาด เพื่อจะมีเงินสำหรับใช้จ่ายส่วนตัว

แม่ ไม่เคยสารภาพเงิน ที่ผมได้จากการทำงาน ส่งไปให้

แม่ส่งคืนมาให้ผมด้วย แม่กล่าวว่า "แม่มีเงินพอได้อยู่นะลูก" ครั้งที่ 6 ที่แม่โก ห ก

ครั้งที่เจ็ด

จากการช่วยส่งเสริม จากองค์ก รแห่งหนึ่ง ผมเข้าเรียนต่อปริญญาโทในมหาวิทย าลัย

ที่มีชื่อของประเทศ เมื่อผมจบการศึกษาก็ทำงานต่อเลย ด้วยเงินเดือนที่สูงลิ่ว

แล้วก็ผมตั้งมั่นจะพาแม่มาใช้ชีวิต อย่างสุขสบายกับผม

แม้กระนั้นแม่ผมท่านไม่ต้องการ ไม่รบกวนผม แม่ พูดกับผมว่า

"แม่ไม่เหมาะกับชีวิต ในเมืองหลวง เลยลูก" ครั้งที่ 7 แม่โก ห ก เหมือนเดิม

และครั้งที่แปด

พอเพียงแม่แก่ตัวลง ก็จะต้องเข้ารักษ าตัวในโร งพย าบาลเพราะเหตุว่าโร ค ม ะ เร็ ง เพียงพอผมรู้ข่าว ก็รีบกลับมาหาแม่ในทันที

แม่นอนอย่างหมดแรงภายหลังจากการ ผ่ า ตั ด แม่ดูแก่ลงไปเยอะเลย แม่มองดูผมด้วยสายตาที่แสดงได้ว่าเธอรัก

รวมทั้งมุ่งมาดปรารถนาจะได้พบผมสูงที่สุด แม่พย าย ามยิ้มให้กับผม แม่ผอมบางมาก และมองอ่อนแอ

โร ค ร้ า ยได้ทำล า ย ร่างกายของแม่สุดที่รักของผมไปๆมาๆก รวมทั้งผมมองดูแม่ด้วยน้ำตานองหน้า

ผมเจ็ บป วดจั บใจ เนื่องจากการได้เห็นแม่หวานใจอยู่ในภาวะนี้

แม่ได้มองหน้าผมรวมทั้งพูดกับผมว่า "อย่าร้องให้เลยลูกรัก แม่ไม่รู้เรื่องสึกเจ็ บอะไรเลย"

รวมทั้งเป็นครั้งที่ 8 ที่แม่โก ห ก แล้วหลังจากที่แม่โก ห ก ผม ดวงตาของเธอได้ปิดลงตลอดไป

ครอบครัวเป็นสิ่งจำเป็น ดูแลคนข้างกายของคุณให้ดี อย่าไม่มีความสนใจ เอาใจใส่กันให้มากๆก่อนที่จะสายไป
โกหก
ขอบคุณบทความจาก https://freelydays.com/13628/