พอเราแก่ เราจะเป็นผู้ใหญ่ยังไง ให้ลูกหลานรัก

[deam205]

อยู่ไปนานๆให้ลูกหลานนับถือรัก ไม่ใช่ว่าอยู่นานเพราะกินข้าว แม้กระนั้นเมื่อแก่ขึ้นแล้ว

จงดำเนินชีวิตให้มีความสุขมากขึ้น ตามอายุของพวกเรา เช่นนี้ชีวิตจะสุขมาก

1. อายุมากขึ้น แต่ว่าต้องรู้จักตั ดใจ

บางสิ่งบางอย่างเมื่อสู ญเสี ยไปแล้ว ก็อย่าได้ยึดติด ปล่อยวาง คิดให้ได้ว่าแรกเริ่มมันก็ไม่ได้เป็นของพวกเราอยู่แล้ว

และก็วันสุดท้ายในชีวิต คุณก็เอาอะไรไปไม่ได้แม่แต่อย่างเดียว ควรตั ดใจให้ได้ในสิ่งที่สู ญไปแล้ว แล้วจะเป็นสุขกับสิ่งที่ยังมีอยู่ได้

2. เมื่ออายุมากขึ้น ให้รู้จักปลง

ควรปล่อยวางเรื่องราวบางสิ่ง ที่จึงควรปล่อย ดวงใจของคนเราแบกรับได้อย่างจำกั ด อย่าเอาแต่ฝังใจ

ปล่อยวางตำแหน่ง ฐานะที่เคยดำรง วางอดีตกาล แล้วควรศึกษาการใช้ชีวิตในตอนนี้ ให้สุขสบายในวัยชราซะ

3. จำเป็นจะรู้จัก วางอารมณ์

สังคมในสมัยก่อน ก็มีความย ากของคนภายในอดีตเช่นกัน ส่วนสังคมในขณะนี้ ก็มีความย ากของคนในเดี๋ยวนี้

ด้วยเหตุนี้ อย่าเอาความนึกคิดของเรามาเป็นที่ตั้ง ไม่ชอบใจอะไร ก็ว่าบุตรหลานเอาความนึกคิดตนเป็นที่ตั้ง


ถ้าเกิดทำแบบนั้นครั้งหนึ่ง ความดีงามจะหายไปครั้งหนึ่งเลยล่ะ วาสนาของลูกหลานหายไปส่วนหนึ่งส่วนใด


โน่นเพราะว่าบิดามารดาเป็นพระพรหมของลูก ถ้าคอยแช่ ง ด่ า บุตรหลานจะเจริญได้ยังไง

4. แก่ขึ้น เทียบราวกับไม้ใกล้ฝั่ง

ตั ณหาจำต้องต่ำลง ความโล ภ โกรธ หลง จำต้องลด คุณความดีความขรึมจึงควรเยอะขึ้นนะ

ความกรุณาปรานี ขอความกรุณา มุทิตา อุเบกขา ต้องมาก เตือนตัวเองไว้เสมอว่า อยู่ให้ลูกหลานเคารพนับถือรัก

ไม่ใช่ว่า อยู่ให้ลูกหลานเขา หวา ดกลั วจนถึงบุตรหลาน ไม่มีผู้ใดอย ากใกล้

5. จำเป็นต้องรู้จักวางมือ ปล่อยวาง

คุณเป็นไปไม่ได้ดำเนินการไปได้ตลอดหรอกนะ หรืออยู่ดูแลลูกหลานไปจนวันสุดท้าย

ด้วยเหตุดังกล่าว จำเป็นต้องรู้จักวางมือ ลูกหลานมีโชค เขาทางเท้าของบุตรหลานเอง


หากคิดแทนไปหมดทุกอย่างเลย คุณนั่นแหละที่จะอ่อนล้าตลอดไป เนื่องจากว่าวันหนึ่งที่คุณจากไป


พวกเขาจะมีชีวิตอยู่ต่อได้ยังไงล่ะ การรู้จักวางมือเป็นการฝึกหัด วางใจในลูกหลานของเรา และเป็นการผลักดันเขาไปในตัวด้วย
ลูกหลานรัก
ขอบคุณบทความจาก https://freelydays.com/13553/
Tags : สูงอายุ